Μαζί τα φάγαμε.
Σαν σύνθημα ακούγεται εδώ και αρκετό καιρό σε όλη την Ελλάδα.Όλοι γνωρίζουν βέβαια ότι τα χρήματα χάθηκαν σε οικονομικές κομπίνες και αρπαχτές πολύ μεγάλης κλίμακας. Αλλά ειναι αλήθεια ότι σε όσους από τους συμπολίτες μας έχουν έλθει σε συναλλαγή και έχουν ωφεληθεί από την εξουσία, η άποψη αυτή φυτεύει μιά μικρή ενοχή. Μια ενοχή που συνδιάζεται απόλυτα με τον φόβο και την αβεβαιότητα, που προέχεται από την απροκάλυπτη ηθική και οικονομική επίθεση που υφιστάμεθα τον τελευταίο χρόνο.Ο συνδιασμός είναι ανίκητος. Φόβος, αβεβαιότητα και ενοχή έχουν σαν αποτέλεσμα μία και μόνη αντίδραση.
Την ανοχή.
Την μοιρολατρική αποδοχή των μέτρων και την μεταφυσική αναμονή καλύτερων ημερών χωρίς καμία αντίδραση. Λές και συμβαίνουν τέτοια θαύματα, στην σημερινή εποχή.
Η εξουσία του ΠΑΣΟΚ όμως είναι αλύπητη. Αφού μας έχει στριμώξει στό έπακρο οικονομικά, αφού μας ονόμασε όλους κλέφτες, αφού μας απειλεί με απίστευτους ελέγχους και αντίστοιχες τιμωρίες, αφού μετέτρεψε την χώρα σε ένα απέραντο δικαστήριο, αφού μας διέσυρε σε όλο τον κόσμο και ισοπέδωσε την εθνική μας υπερηφάνεια, αφού έφτασε την ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ, αφού μηδένησε την ανάπτυξη, δεν σταμάτησε ούτε σε απλά πράματα. Θέλησε να κόψει από τον Έλληνα ακόμη και το τελευταίο καταφύγιο στη δυστυχία του.
Το τσιγαράκι.
Αυτό που έκανε μαζί με τον καφέ, να πάνε κάτω τα φαρμάκια.Η απαγόρευση αυτή δεν είχε να κάνει με την βλαπτική επίδραση της κακής αυτής συνήθειας. Η απαγόρευση αυτή είναι συμβολική. Κολοέλληνες δεν σας υπολογίζουμε καθόλου. Αν αποφασίσουμε σας επιβάλουμε όποιο μέτρο θέλουμε. Και εσείς δεν έχετε την δύναμη να αντιδράσετε.
Όμως αυτοί που απεργάζονται αλύπητα την ολοκληρωτική εξουθένωση του Ελληνα, δεν υπολόγιζαν ότι το τσιγαράκι θα ήταν η αρχή της αντίδρασης. Δεν τους βγαίνουν οι υπολογισμοί.
Αυτό το τελευταίο βήμα φαίνεται ότι έφερε τον Ελληνα με την πλάτη ακουμπισμένη στόν τοίχο.
Όμηρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου