Καταργούν την διδασκαλία της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας

Από μικρό παιδί ενθυμούμαι ότι ποτέ στό σχολείο δεν προλαβαίναμε να διδαχθούμε παρά μόνο αποσπασματικά, την νεότερη Ελληνική Ιστορία και ιδιαίτερα την περίοδο μετά την Μικρασιατική καταστροφή έως την εποχή που διανύαμε.

Είναι προφανές ότι η Ιστορία αυτής της περιόδου, και αμφιλεγόμενη είναι, και τα γεγονότα ως σχετικά πρόσφατα, επιδέχονται πολλών ερμηνειών, αλλά κυρίως η Ιστορία αυτής της περιόδου αποτελεί μια καυτή πατάτα για κάθε υπουργό παιδείας, αφού ο τρόπος διδασκαλίας της μπορεί πολύ εύκολα να γίνει όπλο προπαγάνδας.

Από το σημείο αυτό όμως έως την πλήρη κατάργηση της διδασκαλίας της, κατάργηση που περιλαμβάνει, όλη την νεότερη ιστορία η απόσταση είναι μεγάλη.

Σκέπτομαι λοιπόν ότι τα Ελληνόπουλα μη γνωρίζοντας την ιστορία της δημιουργίας του Νέου Ελληνικού κράτους, πολύ εύκολα θα πέφτουν θύματα π.χ. της σκοπιανής προπαγάνδας για την Μακεδονία, αλλά και όλων των ιστορικών κατασκευασμάτων , με την βοήθεια των οποίων γειτονικά κράτη προβάλουν κάθε είδους απαιτήσεις εναντίον της πατρίδας μας.

Την εποχή δηλαδή που γειτονικά κράτη, προσπαθούν να τεκμηριώσουν  στην συνείδηση των λαών τους την δική τους ιστορική άποψη για την νεότερη ιστορική περίοδο, πλάθοντας μύθους γύρω από την καταγωγή τους, τους ήρωές τους, την γλώσσα τους, τους αγώνες τους, την πληθυσμιακή τους διασπορά, εμείς επιβάλουμε στην νεολαία μας  πλήρη άγνοια,  των γεγονότων που καθόρισαν την ίδρυση και ολοκλήρωση του νεώτερου Ελληνικού κράτους.

Πρόκειται για ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον του Ελληνισμού, που συμπεριλαμβάνει και άλλες δράσεις , όπως η διδασκαλία της Αγγλικής στην Α΄τάξη του Δημοτικού, οι επιθέσεις εναντίον δασκάλων που προσπαθούν να εκπαιδεύσουν Ελληνόπουλα, η στοχευμένη αλλαγή κομματιών της ιστορίας μας, η επίθεση εναντίον του μαθήματος των Θρησκευτικών. Μόνο που η επίθεση αυτή έρχεται από μέσα.

Τελικά Εφιάλτες υπάρχουν σε όλες τις εποχές.

Ετοιμη να εκραγεί η Ρουμανία

Στην Ελλάδα τι κάνουμε;


Οχι ένας και δύο, αλλά έξι (!) υπουργοί της ρουμανικής κυβέρνησης καρατομήθηκαν στις αρχές Σεπτεμβρίου -και μάλιστα όλοι οι οικονομικοί υπουργοί, αρχής γενομένης από εκείνους των Οικονομικών και της Οικονομίας- με στόχο να κατευναστεί προσωρινά η οργή των Ρουμάνων πολιτών, οι οποίοι διαδηλώνουν ασταμάτητα κατά της κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας. Μάταιος κόπος. Η απόφαση του προέδρου Τραϊάν Μπασέσκου να συμφωνήσει τον Μάιο με το ΔΝΤ να περικόψει κατά 25% τους μισθούς των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και κατά 15% τα επιδόματά τους, μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ κατά 5 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες ώστε να φτάσει στο 24%, έχει πυροδοτήσει μια ασυγκράτητη λαϊκή οργή.
Την προηγούμενη Δευτέρα κύλησε στο χώμα

Πώς κατερρίφθη ο ηρωικός πιλότος Κ. Ηλιάκης

Αναδημοσιεύω την παρακάτω ανάρτηση από το Δεξι Εξτρεμ γιατί θέλω με αυτό τον τρόπο να τιμήσω τους πιλότους μας που φροντίζουν με την ζωή τους την ασφάλεια της πατρίδας, την ώρα που εμείς αραχτοί στόν καναπέ μας ξύνουμε το κεφάλι μας αμήχανοι, και ανίκανοι να αντιδράσουμε σε όσα τραγικά συμβαίνουν.

Θέλω επίσης να παραθέσω σαν σχόλιο ένα μικρό απόσπασμα από λόγο του Περικλή λίγο πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου που το βρήκα στο βιβλίο του Κ.Ζουράρι "Λ.Ο.Κ. Λόγοι Οβρίμων Καταδρομών". Λέει λοιπόν ο Περικλής:

<<Κανείς από σας να μη νομίσει ότι θα πολεμήσουμε για μικρό πράγμα (περί βραχέος αν πολεμείν), εάν δεν ανακαλέσουμε το περί των Μεγαρέων ψήφισμά μας, για το οποίο οι Σπαρτιάτες με έμφαση διαβεβαιώνουν, πως αν το αποσύρουμε δεν θα γίνει πόλεμος. Κι ούτε να αιτιάσθε τον εαυτό σας, ότι για μικρό πράγμα πολεμήσατε (ως δια μικρόν επολεμήσατε). Διότι, αυτό το κάτι το μικρό έχει μέσα του όλη την επιβεβαίωση και την εμπεπιρική δομική της γνώμης σας (το γαρ βραχύ τι τούτο πάσαν υμών έχει την βεβαίωσιν και πείραν της γνώμης)... Κι αν σε τέτοια υποχωρήσετε, αμέσως και άλλο μεγαλύτερο θα σας επιβάλουν, αφού εξ αιτίας του φόβου σας υπακούσατε σε τούτο, το μικρό (...ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες). Αν λοιπόν απορρίψετε τους ισχυρισμούς τους, θα καταστήσετε σαφές σ' αυτούς, ότι πρέπει να σας φέρονται ως προς ίσους>>.

Και έπεται η κατακλείς, στο εκπάλγου ευκρινείας Α 141

<<...και άρα, να μην υποχωρήσουμε, ομοίως ούτε σε μεγάλη ούτε σε μικρή απαίτηση κι ούτε να έχουμε με φόβο όσα μας ανήκουν (... και επί μεγάλη και επί βραχεία ομοίως προφάσει μη είξοντες μηδέ ξυν φόβω έξοντες α κεκτήμεθα: την Υμμια)... Διότι στην ίδια υποδούλωση σε οδηγεί η υποχώρηση και η πολύ μεγάλη και η πολύ μικρή (η τε μεγίστη και ελαχίστη)... όταν σου την επιτάσσουν οι όμοιοί σου χωρίς προηγούμενη διαιτησία>>.

Αφιερώνεται λοιπόν η ανάρτηση αυτή σε αυτούς που δεν υποχωρούν ούτε στα μικρά ούτε στα μεγάλα

Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει τα πραγματικά γεγονότα της αερομαχίας νοτίως της Καρπάθου. Eίναι απορίας άξιο γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αιφνιδιάζονται πάντα από την τουρκική προκλητικότητα

Οι κιβδηλοποιοί

(του Σεραφείμ Γ. Κωνσταντίνου - Φιλόλογου)

Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία

Είναι αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη

Μίλαν Κούντερα

Τούτη την χρονιά πραγματικά συνέβησαν στον τόπο μας γεγονότα που μόνο η ανατρεπτική φαντασία της σουρεαλιστικής συνείδησης θα μπορούσε να σκεφτεί και να αποτυπώσει, αποδομώντας βεβαιότητες και ευνουχίζοντας ελπίδες. Μια, κατά δήλωσιν, σοσιαλιστική κυβέρνηση ανέλαβε να «σώσει τον τόπο από την άβυσσο της χρεοκοπίας». Και μέσα στη γενική αναστάτωση έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο «Μνημόνιο» ως εντολοδόχος της ελπίδας, να μετατρέψει την καμένη γη σε ανθηρό λιβάδι της ευτυχίας. Παρακολουθούμε λοιπόν εδώ και μήνες «δικαιώματα», να καταρρέουν σαν πύργοι στην άμμο, να ποδοπατούνται προνόμια και να αίρονται βεβαιότητες, που συντεχνίες και ομάδες είχαν στηρίξει τόσο στις ικανότητες τους, όσο και στην κοινωνική τους επιρροή και τις πελατειακές τους διαπλοκές.
Στη διάρκεια της προσπάθειας που κατέβαλε η κυβερνώσα τάξη να πείσει για την αναγκαιότητα αυτής της επιλογής, κατά συνήθη πρακτική, επιστρατεύτηκε μια παλιά δοκιμασμένη μέθοδος που γνώριζε καλά ο Γκαίμπελς, και όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα σταλινικού και μη τύπου, την επινόηση των εχθρών του λαού. Το ξεχώρισμα, δηλαδή, και φυσικά

Οι Κινέζοι και το ......βραβείο της αλήθειας

Ακούγοντας τον Πρωθυπουργό πριν από μερικές μέρες, να δίνει κοινή συνέντευξη τύπου με τον Κινέζο ομόλογό του, ένιωσα για μια ακόμη φορά ιδιαίτερα άβολα.

Εξηγούμαι.

Παρά την προσπάθεια που κατέβαλα δεν κατάφερα να κατανοήσω το νόημα των λεγομένων του. Τα λόγια του μου φάνηκαν εν πολλοίς χωρίς νόημα,  και χωρίς σύνδεση των επί μέρους συστατικών των προτάσεων.Ήταν και εκείνη η μετάφραση στα Κινέζικα που με μπέρδευε ακόμη πιο πολύ.

    Επειδή μου έχει συμβεί και στο παρελθόν το ίδιο, ήταν φυσιολογικό να ερμηνεύσω την αδυναμία μου σαν προσωπική υστέρηση στην αντίληψη των λεγομένων. Η αίσθηση δε αυτή έγινε εντονότερη, όταν διαβάζοντας την επομένη τις εφημερίδες έγινα κοινωνός των μακροσκελών αναλύσεων, των Πρωθυπουργικών απαντήσεων, από τους δημοσιογράφους. Μπορώ να πω ότι με έπιασε μαύρη  απελπισία.  Τέρμα Όμηρε, είπα, το μυαλό σου έχει χάσει την ικανότητα αντίληψης. Δεν είναι δυνατόν άλλοι να αναλύουν τα λεγόμενα του Πρωθυπουργού και εσύ να μην έχεις καταλάβει γρι.

   Όσο κι αν προσπάθησε ο φίλος μου ο Περικλής να με παρηγορήσει, λέγοντας μου όσα διαδίδονται για την ρητορική ικανότητα του Πρωθυπουργού, δεν μπόρεσε να διασκεδάσει τις ανησυχίες μου περί της ικανότητος του μυαλού μου.

   Και θα συνέχιζα σε αυτό το κλίμα απελπισίας αν δεν άκουγα εμβρόντητος μετά μια ημέρα την ομιλία του στην Γερμανία όπου τον βράβευσαν γιατί είχε λέει το σθένος να πει την αλήθεια. Μιά αλήθεια που κόστισε πολλά δισεκατομμύρια στον Ελληνικό λαό, και τον διεθνή διασυρμό της χώρας μας, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι πώς αν ισχύει στην καθημερινή πρακτική, πόσο μάλλον ισχύει στην διεθνή πολιτική σκηνή.

   Ποιο;

   Μα το σοφό γνωμικό πως την αλήθεια την μαθαίνεις από μικρό και από............. χαζό.