Εργατική πρωτομαγιά

Γράφει ο Όμηρος

Ας το καταλάβουμε πλέον μιας και είναι ολοφάνερο. Σε όλη την Ευρώπη υπήρξαν μεγάλες, μαζικές συγκεντρώσεις για την εργατική πρωτομαγιά. Στην Ελλάδα με τα μύρια προβλήματα, με τον λαό της να ανεβαίνει τον δικό του γολγοθά, δεν συνέβη τίποτα. Χλιαρά πράγματα. Μόνο οι επαγγελματίες των διαδηλώσεων. Πού είναι ο χειμαζόμενος λαός να βγει στους δρόμους και να βροντοφωνάξει για όσα συμβαίνουν. Απών;

Θα ήταν πολύ απαξιωτικός κανείς αν υιοθετούσε αυτή την εκδοχή. Από την άλλη μεριά βλέποντας ποιοι ηγούνται αυτών των διαδηλώσεων απόλυτα δικαιολογεί αυτήν την συμπεριφορά. Άνθρωποι που έχουν κατ΄επανάληψη προδώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, και συνεργάζονται απόλυτα με το καθεστώς που μας κυβερνά. Άνθρωποι που με την παρουσία τους και την συμπεριφορά τους έχουν απαξιώσει και καταστρέψει τον συνδικαλισμό, καθιστώντας τον αδύναμο για οποιαδήποτε διεκδίκηση.Ανθρωποι που διασφαλίζουν για την κυβέρνηση την ανυπαρξία αντίδρασης στα μέτρα που λαμβάνει, όσο σκληρά και αν είναι αυτά. Κανείς πια δεν τους ακολουθεί. Οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις  είναι προδομένες.  Καείς δεν περπατά δίπλα και πίσω από τους επαγγελματίες με τα βιομηχανοποιημένα πανώ.

Πρός μεγάλη ευχαρίστηση των κυβερνώντων που βλέπουν τον δρόμο που χάραξαν να μην έχει εμπόδια.

Μιά μέρα ωστόσο πιό μπροστά, με αφορμή τον τελικό του κυπέλλου στό ποδόσφαιρο, σχεδόν κάηκε το κέντρο της Αθήνας. Σε έναν αγώνα που θα έπρεπε να είναι γιορτή του ποδοσφαίρου συνέβησαν τρομακτικά γεγονότα. Χούλιγκανς θα μου πείτε. Όμως ακόμη και οι χούλιγκανς έχουν λογική και κανόνες στην συμπεριφορά τους. Και εδώ οι κανόνες αυτοί παραβιάσθηκαν.
 Η μήπως η αντίδραση του λαού που νιώθει προδομένος βρίσκει άλλες διεξόδους, όπου η βία καθίσταται ανεξέλεγκτη;