Γράφει ο Όμηρος
Έρχεται και επανέρχεται η απαίτηση για κάθαρση στην Ελληνική πολιτική ζωή. Για τιμωρία αυτών που έκλεψαν τα λεφτά του Ελληνικού λαού. Στήνεται παράλληλα και μια βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών. Ρωτούν οι δημοσιογράφοι στον δρόμο τους πολίτες και αυτοί απαντούν παρασυρόμενοι, ότι φταίνε όλοι οι πολιτικοί για την κατάντια της οικονομίας μας. Βγαίνει και ο Πάγκαλος και μοιράζει τις ευθύνες σε λαό και πολιτικούς. Χάος.
Μέσα στο κλίμα αυτό, οι τηλεδημοσιογράφοι ζητούν την κεφαλή του Καραμανλή επί πίνακι. Γι΄αυτούς ο Καραμανλής σαν πρωθυπουργός δεν είχε δικαίωμα να λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις. Θα έπρεπε να είναι ένας απλός διαχειριστής. Διαχειριζόμενος τις τύχες της Ελλάδας όπως αυτοί και οι τραπεζίτες του υπαγορεύουν. Ενώ ο ΓΑΠ απολαμβάνει ακόμη πλήρους ασυλίας. Έχει φέρει το επάνω , κάτω στην χώρα μας και δεν μάτωσε ρουθούνι. Αν και τα περισσότερα σκάνδαλα αφορούν το κόμμα του αυτός είναι στο απυρόβλητο. Το ένα εκατοστό από αυτά που κάνει αν είχε τολμήσει ο Καραμανλής, θα είχαμε νεκρούς.
Είναι λοιπόν σαφές ότι η απαίτηση για κάθαρση απευθύνεται κυρίως εναντίον της Νέας Δημοκρατίας με σκοπό να την κρατά δέσμια. Γι αυτό και οι φωνές δυναμώνουν όταν ο αντιπολιτευτικός λόγος του Αντώνη Σαμαρά δυναμώνει. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ότι ο Αντώνης είναι σε σωστό δρόμο.
Ο λαός καταλαβαίνει πια ότι η πράσινη πολυκατοικία καταρρέει. Με δημοσιογραφικά υποστυλώματα θα παραμείνει για πολύ λίγο όρθια. Μετά θα σωριαστεί και ελπίζουμε να μην καταρρεύσει μαζί της η χώρα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου