Γράφει ο Όμηρος
Δεν υπάρχει Πρωθυπουργός στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδος που να πολεμήθηκε και λοιδορήθηκε, περισσότερο από τον Κώστα Καραμανλή. Πριν ακόμη συμπληρώσει την πρώτη κυβερνητική θητεία βρέθηκαν βουλευτές του που αμφισβήτησαν ανοικτά τις ικανότητές του, και άρχισαν να στήνονται τα πρώτα ‘σκάνδαλα’. Όταν παρ’ όλα αυτά έγινε κατανοητό ότι ο κόσμος τον αγαπούσε ιδιαίτερα και τις εκλογές του 2007 θα τις έπαιρνε πανηγυρικά κάηκε η Ελλάδα και στήθηκε από το μηδέν το κόμμα Καρατζαφέρη . Με τις συκοφαντίες του Χατζηνικολάου περί κόπωσης, και με διάφορα σχόλια ότι είναι
δήθεν κοιλιόδουλος και μανιώδης παίκτης βίντεο παιχνιδιών, κατάφεραν να συρρικνώσουν τα ποσοστά της ΝΔ και την κυβερνητική πλειοψηφία στις 152 έδρες.
Ακολούθησαν η συνεχής εσωτερική κριτική οποιασδήποτε κυβερνητικής απόφασής, ο συνεχής διεθνής ανερυθρίαστός διασυρμός της χώρας από τον αρχηγό τότε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το στήσιμο και άλλων ανύπαρκτων σκανδάλων (βλέπε Ζαχόπουλος), η καταστροφή της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2008, η μαζική αντίθεση των συνδικαλιστών ( ναι αυτών που σήμερα λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να απεργήσουν) αλλά και σύσσωμης της αντιπολίτευσης σε κάθε νομοσχέδιο που προσπαθούσε να περάσει η κυβέρνηση (ναι αυτών που σήμερα σε πολύ χειρότερα νομοσχέδια βγάζουν τον σκασμό και διαδηλώνουν στις καφετέριες και στους καναπέδες του σαλονιού τους), η συνέχιση της υπόγειας ύπουλης κατασυκοφάντησης του Καραμανλή, ο εσωκομματικός πόλεμος
Σε όλο αυτό το διάστημα η χώρα υπέγραφε βασικές συνθήκες στην εξωτερική της πολιτική, απέρριπτε το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο ολοκλήρωνε τα μεγάλα έργα, είχε λόγο στην Ευρώπη, έφτιαχνε τις συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας με την Κίνα, με την Ρωσία και είχε παρουσία θετική σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Ο Ελληνικός λαός απολάμβανε μία από τις μακρότερες περιόδους ευημερίας, αν και με κάποια υπερβολή προς τον καταναλωτισμό. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ναι αυτά που σήμερα μας ξεκουφαίνουν με την σιωπή τους) ζητούσαν ελάχιστο μισθό στα 1400 ευρώ.
Αφού λοιπόν κατάφεραν να ρίξουν τον Καραμανλή και να φέρουν στην εξουσία τον ΓΑΠ, δεν ησύχασαν, αλλά απεργάζονται τη πλήρη εξόντωσή του συνεχίζοντας να τον συκοφαντούν, να τον λοιδορούν , να τον εμπλέκουν σε ανύπαρκτα σκάνδαλα, να τον προπηλακίζουν χρησιμοποιώντας πληρωμένα καθάρματα .
Το ίδιο γίνεται από ότι διαβάζω στα πολυάριθμα σχόλια των blogs, από τους σχολιαστές των post.Ακόμη και στό Google οι περισσότερες εικόνες που αφορούν τον Καραμανλή είναι περιπαικτικές. Σκεπτόμενοι, υποτίθεται άνθρωποι απαξιώνουν με τέτοιο τρόπο, άκριτα τον μόνο άξιο πρωθυπουργό που είχε η Ελλάδα μετά τον αείμνηστο Κων/νο Καραμανλή.
Η απλή σκέψη ότι για να πολεμούν τόσο άγρια τον Καραμανλή σημαίνει ότι τον φοβούνται και ότι είναι εξαιρετικά άξιος πολιτικός, δεν πέρασε από το μυαλό κανενός; Με τους ανάξιους άλλωστε δεν ασχολείται κανείς. Εκτός αν θέλουν να τους έχουν σαν μαριονέτες άβουλες να μας κυβερνούν.
Όμως ο λαός που μόνο προς ώρας κάνει λάθη και που γρήγορα τα διορθώνει, του δείχνει την αγάπη του και θα τον βάλει σύντομα εκεί που είναι η θέση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου